"Πρέπει να σε κλείσω, θέλω να μπω για μάθημα" , είπε αποχαιρετώντας βιαστικά τον φίλο του στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Λίγα λεπτά αργότερα βρισκόταν μέσα στο αμφιθέατρο , έτοιμος να παρακολουθήσει τη διάλεξη του καθηγητή. Δεν είχε φτάσει στη σχολή με τα πόδια ή με το λεωφορείο. Απλώς άνοιξε τον υπολογιστή του και μπήκε στο Ιντερνετ.

Ο Νίκος Αβραμίδης από τη Θεσσαλονίκη είναι ένας από τους εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο μεταξύ τους και πολλοί Ελληνες που παρακολουθούν μαθήματα πανεπιστημιακού επιπέδου εξ αποστάσεως. Για να περάσει στη σχολή του δεν έδωσε εξετάσεις ούτε πλήρωσε δίδακτρα. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν μια σύνδεση στο Διαδίκτυο, καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας και δίψα για μάθηση.

Το Ιντερνετ έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε, ενημερωνόμαστε και ψυχαγωγούμαστε. Τώρα επιχειρεί να αλλάξει και την εκπαίδευση. Εως χθες οι φοιτητές έπρεπε να βγουν από το σπίτι για να πάνε στη σχολή τους. Σήμερα αρκετοί από αυτούς δεν έχουν παρά να... κλειστούν στο σπίτι. Ή, αν προτιμούν, να πάνε στο πάρκο και να καθήσουν σε ένα παγκάκι έχοντας ένα λάπτοπ στα γόνατά τους. Αυξάνονται συνεχώς όσοι επιλέγουν τα χωρίς δίδακτρα και εξετάσεις εισαγωγής διαδικτυακά αμφιθέατρα.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ